Samen met de Bibliotheek Oost-Achterhoek, Café Doodgewoon en Oriolus, hebben we schrijver en socioloog Ameline Ansu uitgenodigd voor een lezing.

Waarom doen we zo moeilijk over de dood, vraagt Ameline Ansu zich na het overlijden van haar ouders af. Ze probeert rouw bespreekbaar te maken. Ameline Ansu (1987) debuteerde in 2020 met Van harte gecondoleerd; verder zonder ouder(s). Het boek over rouw, zonder zwart randje. Ameline sprak met meer dan twintig mensen van wie de vader, moeder of allebei de ouders zijn overleden, over rouwverwerking. Zes daarvan, inclusief zijzelf, staan centraal in het boek. Het zijn verhalen van mensen uit grote en kleine gezinnen, van wie de ouders door (erfelijke) ziekte, na een ongeval of door zelfdoding zijn overleden. Sommigen stonden ineens aan het roer van het huishouden, de een kreeg een burn-out en de ander heeft nooit ergens last van gehad. Juist de diversiteit aan ervaringen maakt dit boek een handleiding met voor ieder wat wils, met antwoorden op lastige vragen als: 'Hoe verklaar je het gat op je cv?', 'Wat doe je als partner?' en de dooddoener tijdens een eerste date: 'Wat doen je ouders?'

Rouwpijn is en blijft verdrietig, maar daarover praten hoeft niet zwaarmoedig te zijn. Gelinkt aan dit onderwerp maakt Ameline een podcast en theaterpraatshow. Het is haar missie rouw beter bespreekbaar te maken; want het mag allemaal wel een tandje luchtiger.

Ameline groeide op in Rotterdam met ouders uit Drenthe en Sierra Leone, West-Afrika. Zij studeerde Journalistiek, Politicologie en Sociologie. In het dagelijks leven werkt zij voor de Rijksoverheid.

📷Bente Maria Hilkens